Ολιστική θεραπεία αυχενικού συνδρόμου με ωτοβελονισμό συνδυαστικά με θεραπευτική διατροφή και Ελληνικά βότανα.

Από τον Γκατζούνη Θεόδωρο M.D., MSc, Ιατρό Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης, με μεταπτυχιακό τίτλο στην  Θεραπευτική άσκηση και μετεκπαίδευση στον Βελονισμό, Ωτοβελονισμό, Μεσοθεραπεία, Εξουσιοδοτημένος Docente di Formazione (Καθηγητής Ωτοθεραπείας – Ωτοβελονισμού) από την GSATN Italy.

Ο όρος αυχενικό σύνδρομο χρησιμοποιείται για μια σειρά από συμπτώματα (πόνος, μουδιάσματα, δυσκαμψία), που εμφανίζονται στην περιοχή του αυχένα και στις γύρω περιοχές. 

Ανάλογα με το αίτιο, εκτός του πόνου στον αυχένα μπορεί να συνυπάρχουν ημικρανία και πονοκέφαλος, πόνος στον ώμο, μουδιάσματα στα χέρια ή να συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα, όπως ζάλη, ίλιγγος, τάση για έμετο κ.ά.

Αποτελεί ένα πολύ συχνό πρόβλημα ατόμων σε κάθε ηλικία καθώς σύμφωνα με μελέτες αυχεναλγία εμφανίζει το 10% του συνολικού πληθυσμού. Το ποσοστό των γυναικών που εμφανίζουν αυχεναλγία είναι 2-4 φορές μεγαλύτερο από των ανδρών.

Η αποτελεσματική αντιμετώπιση του αυχενικού συνδρόμου χρειάζεται να στηρίζεται κατ’ αρχήν στην σωστή ιατρική διάγνωση της αιτίας που προκαλεί τα συμπτώματα του συνδρόμου.

Η ολιστική προσέγγιση που αντιμετωπίζει όλες τις παραμέτρους που μπορεί να προκαλέσουν και να επιδεινώσουν την πάθηση, έχει συχνά τα καλύτερα αποτελέσματα. 

Η ωτοθεραπεία είναι μια διαγνωστική και θεραπευτική τεχνική, που αντιμετωπίζει παθήσεις όλου του οργανισμού μέσω της εξέτασης και ενεργοποίησης κατάλληλων σημείων στην περιοχή του αυτιού. Έχει σαν σκοπό την αναγνώριση και θεραπεία τόσο σωματικών παθήσεων όσο και ψυχικών – ψυχοσωματικών καταστάσεων.

Όταν η θεραπεία γίνεται με τη χρήση βελόνας τότε η μέθοδος ονομάζεται ωτοβελονισμός.

Η ωτοθεραπεία διαφέρει από τον παραδοσιακό βελονισμό, λόγω του ότι η χρησιμοποιεί θεραπευτικά μόνο το μικροσύστημα του αυτιού, ενώ στον βελονισμό γίνεται θεραπεία με τη χρήση βελόνας σε όλο το σώμα.

Η ωτοθεραπεία μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας  διάφορα φυσικά μέσα όπως σπορίδια, ειδικούς μαγνήτες, ηλεκτροθεραπεία χαμηλής συχνότητας, laser κ.α. χωρίς να είναι απαραίτητη η χρήση βελόνας.

Είναι μια διεθνώς αναγνωρισμένη μέθοδος με μεγάλη εγκυρότητα και αξιοπιστία. Αντιμετωπίζει παθήσεις και καταστάσεις όλου του οργανισμού και είναι: Ανώδυνη, Φυσική, Εξατομικευμένη, καλά ανεκτή από τον ασθενή και συνδυάζεται άριστα τόσο με την κλασική ιατρική, όσο και με άλλες φυσικές μεθόδους, ώστε να βοηθήσει στην γρήγορη, και ολιστική αποκατάσταση των ασθενών.

Τα αποτελέσματα, ακόμα και σε χρόνιες και μη καλά ανταποκρινόμενες με συμβατικές θεραπείες παθήσεις όπως το αυχενικό σύνδρομο, παρουσιάζουν  εξαιρετικά ποσοστά επιτυχίας, με τα αποτελέσματα να παραμένουν θετικά για μεγάλα χρονικά διαστήματα μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας.

Η θεραπευτική διατροφή μπορεί να μειώσει την συνυπάρχουσα φλεγμονή, με την αποτοξίνωση στην μείωση του μυϊκού σπασμού και στην αντιμετώπιση του πόνου και γι’ αυτό έχει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση του αυχενικού συνδρόμου.

Με τη χρήση βοτάνων με σπασμολυτικές και καταπραϋντικές ιδιότητες, η βοτανοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην αντιμετώπιση του αυχενικού πόνου.

Συμπερασματικά η αντιμετώπιση του αυχενικού συνδρόμου είναι μια πολυποίκιλη διαδικασία που χρειάζεται να γίνεται με ολιστικό τρόπο. Η αντιμετώπισή του μέσω του ωτοβελονισμού σε συνδυασμό με διατροφή και Ελληνικά βότανα, έχει εξαιρετικά αποτελέσματα σε ποσοστό άνω του 85-87%.  

Για περισσότερες πληροφορίες στο https//tgatzounis.com

Μπορείτε επίσης να δείτε την παρουσίαση και σε power point στο slideshare, πατώντας στην εικόνα:

Βιβλιογραφία

1.        Green B. N. A literature review of neck pain associated with computer use: public health implications. The Journal of the Canadian Chiropractic Association. 2008;52(3):161–167. [PMC free article] [PubMed]

2.        Cees J Vos, Arianne P Verhagen, Jan Passchier, Bart W Koes. Impact of motor vehicle accidents on neck pain and disability in general practice Br J Gen Pract. 2008 Sep 1; 58(554): 624–629. doi: 10.3399/bjgp08X330762 PMCID: PMC2529200

3.        L. St. Sauver, D. O. Warner, B. P. Yawn et al., “Why patients visit their doctors: assessing the most prevalent conditions in a defined American population,” Mayo Clinic Proceedings, vol. 88, no. 1, pp. 56–67, 2013.

4.        Côté P., Cassidy J. D., Carroll L. J., Kristman V. The annual incidence and course of neck pain in the general population: a population-based cohort study. Pain. 2004;112(3):267–273. doi: 10.1016/j.pain.2004.09.004. [PubMed] [Cross Ref]

5.        Nogier P. F. M. Traité d’Auriculothérapie. Paris, France: Maisonneuve; 1969.

6.        Pangarkar S., Lee P. C. Conservative treatment for neck pain: medications, physical therapy, and exercise. Physical Medicine and Rehabilitation Clinics of North America. 2011;22(3):503–520. doi: 10.1016/j.pmr.2011.04.001. [PubMed] [Cross Ref]

7.        Ariëns G. A. M., Bongers P. M., Hoogendoorn W. E., van der Wal G., van Mechelen W. High physical and psychological load at work and sickness absence due to neck pain. Scandinavian Journal of Work, Environment and Health. 2002;28(4):222–231. doi: 10.5271/sjweh.669. [PubMed]

8.        Zakharova-Luneva E., Jull G., Johnston V., O’Leary S. Altered trapezius muscle behavior in individuals with neck pain and clinical signs of scapular dysfunction. Journal of Manipulative and Physiological Therapeutics. 2012;35(5):346–353. doi: 10.1016/j.jmpt.2012.04.011. [PubMed] [Cross Ref]

9.        Oleson, Auriculotherapy Manual: Chinese and Western Systems of Ear Acupuncture, Churchill Livingstone, Kidlington, UK, 2003.

10.     Allais, M. Romoli, S. Rolando et al., “Ear acupuncture in the treatment of migraine attacks: A randomized trial on the efficacy of appropriate versus inappropriate acupoints,” Neurological Sciences, vol. 32, pp. 173–175, 2011.

11.     M. H. Goertz, R. Niemtzow, S. M. Burns, M. J. Fritts, C. C. Crawford, and W. B. Jonas, “Auricular acupuncture in the treatment of acute pain syndromes: a pilot study,” Military Medicine, vol. 171, no. 10, pp. 1010–1014, 2006.

12.     Zoghi and S. Jaberzadeh, “Effects of high voltage electro-auriculotherapy on experimental pain threshold,” Physiotherapy, vol. 88, no. 11, pp. 658–666, 2002.

13.     Ahn, S. Lee, J. Lee, J. P. J. Fossion, and A. Sant’Ana, “A clinical pilot study comparing traditional acupuncture to combined acupuncture for treating headache, trigeminal neuralgia and retro-auricular pain in facial palsy,” JAMS Journal of Acupuncture and Meridian Studies, vol. 4, no. 1, pp. 29–43, 2011.

14.     Chao Hsing Yeh, Yi Chien Chiang, Samuel L. Hoffman, Zhan Liang, Mary Lou Klem, Wilson W. S. Tam, Lung-Chang Chien, and Lorna Kwai-Ping Suen. Efficacy of Auricular Therapy for Pain Management: A Systematic Review and Meta-Analysis. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine. Volume 2014 (2014), Article ID 934670, http://dx.doi.org/10.1155/2014/934670

15.     Andréia Cristina de Oliveira Silva, Daniela Aparecida Biasotto-Gonzalez, Douglas Meira dos Santos, Nivea Cristina De Melo,   Cid André Fidelis de Paula Gomes,  César Ferreira Amorim,  and Fabiano Politti.  Evaluation of the Immediate Effect of Auricular Acupuncture on Pain and Electromyographic Activity of the Upper Trapezius Muscle in Patients with Nonspecific Neck Pain: A Randomized, Single-Blinded, Sham-Controlled, Crossover Study. Evid Based Complement Alternat Med. 2015; 2015: 523851. Published online 2015 Sep 16. doi:  10.1155/2015/523851

16.     Politti F., Vitti M., Amorim C. F., de Oliveira Tosello D., Palomari E. T. Correspondence of the auricular acupoint with the upper trapezius muscle: a electromyographic study. Complementary Therapies in Clinical Practice. 2010;16(1):26–30. doi: 10.1016/j.ctcp.2009.06.014. [PubMed] [Cross Ref]

17.     Yeh C. H., Chiang Y. C., Hoffman S. L., et al. Efficacy of auricular therapy for pain management: a systematic review and meta-analysis. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine. 2014;2014:14. doi: 10.1155/2014/934670.934670 [PMC free article] [PubMed] [Cross Ref]

18.     Asher GN, Jonas DE, Coeytaux RR, et al. Auriculotherapy for pain management: a systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials. Journal of Alternative and Complementary Medicine. 2010;16(10):1097–1108. [PMC free article] [PubMed]

19.     Romoli M, Allais G, Airola G, Benedetto C, Mana O, Giacobbe M, Pugliese AM, Battistella G, Fornari E.Ear acupuncture and fMRI: a pilot study for assessing the specificity of auricular points. Neurol Sci. 2014 May;35 Suppl 1:189-93. doi: 10.1007/s10072-014-1768-7.

20.     Mini KD (2012) Dietary Approach to Cervical Spondylosis. 1: 193. doi:10.4172/scientificreports.193

21.     Council of Europe Committee of Ministers Resolution RESAP on food and nutritional care in hospitals. Brussels: Council of Europe; 2003. Available from: https://wcd.coe.int/ViewDoc.jsp?id=85747 [accessed 2012 Jun 30]

22.     Yao xu, wenjun chen, and jianyuan jiang. Cervical spondylotic myelopathy with vitamin B₁₂ deficiency: Two case reports. Exp Ther Med. 2013 Oct; 6(4): 943–946. Published online 2013 Jul 30. doi:  3892/etm.2013.1240 PMCID: PMC3797313

23.     Cui X, Trinh K, Wang Y. Chinese herbal medicine for chronic neck pain due to cervical degenerative disc disease . Cochrane Database of Systematic Reviews 2010, Issue 1. Art. No.: CD006556. DOI: 10.1002/14651858.CD006556.pub2. Link to Cochrane Library. [PubMed]

24.     Henderson L, Gregory J, Irving K, et al. The national diet and nutrition survey: adults aged 19–64 Years. Volume 3: Vitamin and mineral intake and urinary analyses. London: HMSO; 2003

25.     Οι εικόνες προέρχονται από τα https://pixabay.com/, https://www.pexels.com/ με δωρεάν άδεια CC0 Public Domain και από την προσωπική συλλογή του Ιατρού Γκατζούνη Θεόδωρου.

Διατροφή κατά ομάδα αίματος, παθήσεις που σχετίζονται με κάθε ομάδα, θεραπευτική διατροφή.

Από τον Γκατζούνη Θεόδωρο M.D., MSc, Ιατρό Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης, με μεταπτυχιακό τίτλο στην  Θεραπευτική άσκηση και μετεκπαίδευση στον Βελονισμό, Ωτοβελονισμό, Μεσοθεραπεία, Εξουσιοδοτημένος Docente di Formazione (Καθηγητής Ωτοθεραπείας – Ωτοβελονισμού) από την GSATN Italy.

Ομάδες αίματος

Τι είναι η ομάδα αίματος; 

Το σύστημα των ομάδων αίματος ανακαλύφθηκε το 1901 από τον Karl Landstainer.  Έγινε γνωστό σαν ΑΒΟ και είναι το πρώτο που ανακαλύφθηκε, καθώς πλέον γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και άλλα και είναι το πλέον σημαντικό όσον αφορά τις μεταγγίσεις.  Σε αυτό αναγνωρίζεται η ύπαρξη ή η απουσία των ουσιών Α και B στα ερυθρά αιμοσφαίρια.

Ομάδες αίματος είναι οι κατηγορίες στις οποίες διακρίνουμε το αίμα ανάλογα με την παρουσία ή την απουσία κάποιων ουσιών που βρίσκονται στην επιφάνεια της μεμβράνης που περιβάλλει τα ερυθρά αιμοσφαίρια. 

Αυτά τα συστατικά ονομάζονται αντιγόνα και μπορεί να είναι πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, γλυκοπρωτεΐνες, γλυκολιπίδια και κληρονομούνται από τους γονείς του κάθε ατόμου. 

Τα αντιγόνα των ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι πάρα πολλά, σημαντικότερα όμως από κλινική άποψη είναι αυτά που ανήκουν σε δύο αντιγονικά συστήματα, το σύστημα ΑΒΟ και το σύστημα RHESUS, από τα οποία έχουν πάρει την ονομασία τους οι ομάδες αίματος στον άνθρωπο.

Τα αντιγόνα αυτά ή υπάρχουν και τα δυο μαζί, ή μόνο το ένα από αυτά ή και κανένα.

• Όταν υπάρχουν και τα δυο, η ομάδα λέγεται ΑΒ
• Όταν υπάρχει μόνο το Α, η ομάδα λέγεται Α
• Όταν υπάρχει μόνο το Β, η ομάδα λέγεται Β
•  Όταν από ένα άτομο απουσιάζουν και το Α και το Β, η ομάδα λέγεται 0

Η παρουσία πάνω στα ερυθροκύτταρα των αντιγόνων Α και Β μόνων ή μαζί, καθορίζει και την ύπαρξη στο πλάσμα του αίματος των ουσιών αντι-B και αντι-Α αντίστοιχα, καθώς και αντι-Α+Β όταν η ομάδα είναι 0, στερείται δηλαδή των αντιγόνων Α και Β.

Οι ουσίες αντι-Α, αντι-Β του πλάσματος είναι από χημική άποψη πρωτεΐνες, όπως και τα αντιγόνα και ονομάζονται «αντισώματα».

Τα Rh αντιγόνα είτε υπάρχουν στο αίμα είτε όχι. Αν υπάρχει ο παράγοντας Rhesus, τότε το άτομο είναι Rhesus θετικό (Rh+), ενώ αν απουσιάζει είναι Rhesus αρνητικό (Rh-).

Εκτιμάται ότι Rh+ έχει περίπου το 85% του Ελληνικού πληθυσμού, ενώ Rh- το 15%.

Οι ομάδες αίματος κληρονομούνται, είναι δηλαδή γενετικά καθορισμένες. 

Η συχνότητα εμφάνισής τους στον Ελληνικό πληθυσμό έχει ως εξής: 

Ομάδα αίματος 0: περίπου 44,6%,

Ομάδα αίματος Α: περίπου 37,9%,

Ομάδα αίματος Β: περίπου 12,9%,

Ομάδα αίματος ΑΒ: περίπου 4,7%.

Διατροφή – Εισαγωγή

Όλα τα δομικά μόρια που απαρτίζουν τα κύτταρα και τα συστήματα του κάθε οργανισμού, προέρχονται από τις θρεπτικές ουσίες που προσλαμβάνει. Η σημασία της διατροφής στην πρόληψη, την υγεία και ακόμα περισσότερο στην  ευζωία, είναι κάτι που όλο και περισσότερο αναγνωρίζεται στις μέρες μας. 

Η κυτταρική και οργανική του κατάσταση και υγεία εξαρτάται και καθορίζεται από τις τροφές, το είδος τους, την συμβατότητα, την επάρκεια και την σωστή τους δοσολογία.

Αυτό βέβαια είναι γνωστό από την αρχαιότητα και μάλιστα από τον πατέρα της ιατρικής τον Ιπποκράτη. Σαν γνήσιος παρατηρητής της φύσης και του ανθρώπου, είχε τονίσει την αλληλεπίδραση τους και επισήμανε ότι το βασικό και αναγκαίο συστατικό της υγείας, της πρόληψης και της θεραπείας είναι η διατροφή.

Στο «Περί Ιατρικής», αφιερώνει το ένα τρίτο του συγκράματος του στην ιδιαίτερη σημασία που έχει η γνώση του Ιατρού στον να χορηγεί την κατάλληλη Διατροφή που χρειάζεται ο ασθενής του ανάλογα με την κατάσταση και την πάθησή του, δίνοντας τις απαραίτητες οδηγίες.

Τόνιζε πως ό,τι κι αν χορηγηθεί σε κάποιον ασθενή, θα είναι αδύνατο να θεραπευτεί χωρίς να του συστήσουμε την κατάλληλη διατροφή και επίσης ότι:

 «Όλες οι αιτίες των ασθενειών ανάγονται ουσιαστικώς σε μία: οι πιο βαριές τροφές βλάπτουν επιφανέστατα τον άνθρωπο με τον χειρότερο τρόπο είτε είναι άρρωστος είτε είναι υγιής» («Περί Αρχαίης Ιητρικής» παρ. 6). 

Και έτσι κατέληγε στο: «Φάρμακό σας ας γίνει η τροφή σας και η τροφή σας ας γίνει φάρμακό σας» («Περί Τροφής» § 19).

Διατροφή κατά ομάδα αίματος.

Πολλοί άνθρωποι αναζητούν πλέον μια διατροφή που θα προάγει την υγεία τους με φυσικό και ολιστικό τρόπο. Σε αυτό συντέλεσε βέβαια και η ραγδαία αύξηση των καρδιαγγειακών, των αυτοάνοσων νοσημάτων, που τείνουν να γίνουν η πρώτη αιτία νοσηρότητας στο Δυτικό κόσμο, καθώς και της παχυσαρκίας, των εγκεφαλικών και άλλων ασθενειών που ήταν σχεδόν άγνωστες μέχρι πρότινος. 

Υπάρχουν πολλά είδη διατροφής που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια με σκοπό είτε την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας είτε την πρόληψη και την αποκατάσταση της υγείας, με κυμαινόμενα και συνήθως όχι ικανοποιητικά  αποτελέσματα.

Ένα πολύ ενδιαφέρον διατροφικό πρόγραμμα που εξετάζεται και εφαρμόζεται τα τελευταία 50 χρόνια είναι η διατροφή κατά ομάδας αίματος.

Είναι μια διατροφή που υποστηρίζει ότι ανάλογα με την ομάδα αίματος του, κάθε άτομο χρειάζεται να ακολουθεί ένα διαφορετικό διατροφικό πρόγραμμα.

Βασίζεται στη θεωρία ότι κάθε ομάδα αίματος έχει το δικό της μοναδικό δείκτη  αντιγόνου που αντιδρά αρνητικά  με ορισμένα τρόφιμα και οδηγεί σε προβλήματα υγείας. 

Η διατροφή σύμφωνα με την αίματος  έχει υποστηριχθεί από μελέτες που έχουν διεξαχθεί ιατρό James D 'Adamo από τα μέσα του 20^ου αιώνα (αρχές δεκαετίας του 1960) και τον γιό του επίσης ιατρό Peter D 'Adamo. Οι ερευνητές θεωρούν ότι οι ομάδες αίματος του συστήματος ΑΒΟ  είναι ο πλέον σημαντικός παράγοντας στον καθορισμό μια υγιεινής διατροφής και συνιστούν μια διαφορετική διατροφή για κάθε τύπο αίματος. Αναφέρουν επίσης ότι τα επίπεδα της οξύτητας του στομάχου και τα πεπτικά ένζυμα συνδέονται με τον τύπο του αίματός. 

Κατά συνέπεια, υποδεικνύουν ότι ακολουθώντας μια ειδική διατροφή για τον κάθε τύπο αίματος, το σώμα μπορεί να απορροφήσει τα τρόφιμα πιο αποτελεσματικά, με αποτέλεσμα την απώλεια βάρους και την προαγωγή της συνολικής υγείας.

Ένα στοιχείο που συνηγορεί στην θεώρησή τους είναι ότι από την ανακάλυψη των ομάδων αίματος στις αρχές του περασμένου αιώνα, έχουν γίνει πολλές επιδημιολογικές μελέτες οι οποίες έχουν καταδείξει σημαντική στατιστική συσχέτιση μεταξύ ομάδων αίματος και συχνότητας εμφάνισης ορισμένων ασθενειών.

Σε κάποιες μελέτες αναδεικνύεται το γεγονός ότι οι τροφές περιέχουν ειδικές ενώσεις πρωτεΐνης και υδατανθράκων, τις λεκτίνες, οι οποίες είναι όμοιες με τα αντιγόνα του αίματος του ανθρώπου.

Σύμφωνα με τη θεωρεία κατά την κατανάλωση μίας τροφή με λεκτίνες μη συμβατές με την ομάδα αίματός του κάθε ατόμου, ο οργανισμός αντιμετωπίζει τις ουσίες αυτές ως ξένες με αποτέλεσμα να προσπαθεί να τις εξουδετερώσει, καθώς σ’ ένα ποσοστό 2-5-% οι λεκτίνες διαπερνούν το τοίχωμα του εντέρου και εισέρχονται στο αίμα. Επίσης αυτό προκαλεί προβλήματα μεταβολισμού και σωστής απορρόφησης.

Τροφές που είναι ασύμβατες με την ομάδα αίματός δημιουργούν προβλήματα στην πέψη, στην παραγωγή της ινσουλίνης και γενικότερα στη διατήρηση της ισορροπίας των ορμονών, επιβραδύνοντας ταυτόχρονα το μεταβολισμό και επιδρώντας επιβαρυντικά στο συνολικό επίπεδο υγείας του ατόμου. Γι’ αυτό χρειάζεται να αποφεύγονται και να προτιμάται η κατανάλωση συμβατών τροφίμων.

Στον αντίλογο της θεωρίας χρειάζεται να αναφέρουμε ότι απουσιάζουν οι ισχυρές  επιστημονικές αποδείξεις που να αποδεικνύουν ότι η ομάδα αίματος καθορίζει ή επηρεάζει τον τρόπο μεταβολισμού των τροφών.

Από την άλλη πλευρά, σε πληθώρα επιστημονικών μελετών έχει βρεθεί ότι υπάρχει ισχυρή στατιστική συσχέτιση ανάμεσα στις ομάδες αίματος και την αντίσταση του οργανισμού σε λοιμώξεις, καθώς επίσης και προδιάθεσή σε συγκεκριμένες ασθένειες. 

Το γεγονός ότι η ομάδα του αίματος σχετίζεται με την ανθεκτικότητα ή την ευαισθησία των ατόμων με πολλές ασθένειες, έχει  αναδειχθεί από σύγχρονες μεθόδους γονιδιακής ανάλυσης, σε συνδυασμό με τις κλασικού τύπου επιδημιολογικές μελέτες, που έχουν συλλέξει μια πληθώρα δεδομένων τα οποία συνηγορούν υπέρ αυτής της άποψης.

Έχουν επίσης βρεθεί στατιστικά σημαντικές συσχετίσεις των διαφόρων τύπων ομάδων αίματος με καρδιαγγειακά, γαστρεντερολογικά, γυναικολογικά νοσήματα, με την υπογονιμότητα, το άγχος, την κατάθλιψη ακόμα και με διάφορα είδη καρκίνου.

Ομάδες αίματος – Συσχέτιση με Παθήσεις

Στη συνέχεια θα αναλυθεί η ανθεκτικότητα και ευαισθησία σε παθήσεις, των ατόμων με διαφορετικό τύπο ομάδας αίματος, όπως αυτές έχουν τεκμηριωθεί από την διεθνή βιβλιογραφία.

 Ομάδα αίματος Α

Ανθεκτικότητα σε παθήσεις:

Σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες η ομάδα Α παρουσιάζει:

Αυξημένα ποσοστά γονιμότητας: Στατιστικά οι γυναίκες γεννιούνται με περισσότερα και καλύτερης ποιότητας ωάρια και επομένως έχουν αυξημένες πιθανότητες σύλληψης.

Χαμηλότερα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου της ουροδόχου κύστης και μελανώματος.

Ευαισθησία σε παθήσεις

Σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες η ομάδα Α παρουσιάζει:

Αυξημένα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου του παχέως εντέρου. Μάλιστα, όσοι έχουν ομάδα αίματος Α+ κινδυνεύουν περισσότερο να διαγνωστούν με μεταστατική νόσο. 

Ευαισθησία στο γαστρεντερικό και στο στομάχι: Σύμφωνα με μελέτες, τα άτομα με ομάδα αίματος Α διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν από καρκίνο του στομάχου. Αυτό ίσως να οφείλεται στην έκκριση λιγότερων γαστρικών υγρών που παρατηρείται στα άτομα της ομάδας Α, σε συνδυασμό βέβαια με την υιοθέτηση ανθυγιεινών συνηθειών (π.χ. κάπνισμα, κατάχρηση αλκοόλ, κατάχρηση κόκκινου κρέατος και κατεργασμένων προϊόντων όπως αλλαντικά λουκάνικα κ.α.). 

Ευαισθησία σε καρδιαγγειακές παθήσεις: Καταγράφονται περισσότερα περιστατικά καρδιοπαθειών μεταξύ των ατόμων της ομάδας Α. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στο γεγονός ότι στατιστικά έχουν υψηλότερη χοληστερίνη και ομοκυστεΐνη. 

Ευαισθησία σε διαταραχές ήπατος και χοληδόχου κύστης.

Αυξημένα ποσοστά φυματίωσης και ελονοσίας. 

Αυξημένα επίπεδα στρες: Τα άτομα με ομάδα αίματος τύπου Α φαίνεται πως εκκρίνουν υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης (ορμόνη του στρες) στο σώμα τους. 

Αυξημένα ποσοστά εμφάνισης σε γυναικολογικούς καρκίνους (μαστού, ενδομητρίου, ωοθηκών) και χειρότερη πρόγνωση. 

Ομάδα αίματος Β

Ανθεκτικότητα σε παθήσεις:

Σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες η ομάδα Β παρουσιάζει:

Χαμηλότερα ποσοστά παθήσεων του παχέως εντέρου: Τα άτομα με τύπο αίματος Β έχουν μεγαλύτερο αριθμό φιλικών βακτηρίων (προβιοτικά) στον πεπτικό τους σωλήνα συγκριτικά με όσους έχουν ομάδα αίματος Α ή 0. 

Χαμηλότερα ποσοστά καρκίνου του μαστού.

Χαμηλότερα ποσοστά για την εμφάνιση ουρικής αρθρίτιδας, που προκαλείται από τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα. 

Ευαισθησία σε παθήσεις

Σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες η ομάδα Β παρουσιάζει:

Αυξημένα ποσοστά εμφάνισης αναιμίας. 

Αυξημένα ποσοστά εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων. 

Αυξημένα ποσοστά εμφάνισης ουρολοιμώξεων που οφείλονται στο βακτηρίδιο E.coli. 

Αυξημένα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου των ωοθηκών. 

Αυξημένα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου του μαστού.

 

Ομάδα αίματος ΑΒ

Ανθεκτικότητα σε παθήσεις:

Σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες η ομάδα ΑΒ παρουσιάζει:

Χαμηλότερα επίπεδα χοληστερόλης. 

Υψηλότερα επίπεδα επιβίωσης σε περιπτώσεις εμφάνισης καρκίνου του μαστού. 

Ευαισθησία σε παθήσεις

Σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες η ομάδα ΑΒ παρουσιάζει:

Αυξημένα ποσοστά εμφάνισης κακοήθειας στο γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα. 

Αυξημένα ποσοστά εμφάνισης καρδιοπαθειών: Οι άνθρωποι με τον τύπο αίματος ΑΒ έχουν 23% περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν κάποια καρδιαγγειακή πάθηση συγκριτικά με τα άτομα που έχουν ομάδα αίματος 0. 

Αυξημένα ποσοστά εμφάνισης προεκλαμψίας: Υπάρχουν επίσης ενδείξεις πως οι γυναίκες με ομάδα αίματος ΑΒ διατρέχουν διπλάσιες έως τριπλάσιες πιθανότητες από τις υπόλοιπες να αναπτύξουν στη διάρκεια της εγκυμοσύνης προεκλαμψία.

Αυξημένα ποσοστά εμφάνισης άνοιας: Τα άτομα με ομάδα αίματος ΑΒ είναι 82% πιο πιθανό να παρουσιάσουν μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης συγκριτικά με όσους ανήκουν σε άλλες ομάδες αίματος. 

Αυξημένα ποσοστά εμφάνισης λοιμώξεων του αναπνευστικού, ειδικά κατά την παιδική ηλικία. 

Αυξημένα ποσοστά εμφάνισης προβλημάτων στο στομάχι.

Ομάδα αίματος 0

Ανθεκτικότητα σε παθήσεις

Σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες η ομάδα 0 παρουσιάζει:

Χαμηλότερα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου του παγκρέατος. Τα άτομα της ομάδας Ο είναι σχετικά προστατευμένα από τη νόσο σε σχέση με άτομα των υπόλοιπων ομάδων.

Μικρότερα ποσοστά εκδήλωσης καρκίνου του μαστού και των πνευμόνων.

Μικρότερα ποσοστά καρδιαγγειακών παθήσεων και εμφραγμάτων: Έρευνες έδειξαν ότι τα άτομα με ομάδα αίματος 0, ακόμη και αν φέρουν το γονίδιο Adamts7, το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο εμφράγματος, είναι λιγότερο επιρρεπή στις καρδιοπάθειες.

Χαμηλότερα ποσοστά χοληστερόλης αίματος. 

Μικρότερος κίνδυνος θανάτου από ελονοσία συγκριτικά με τις άλλες ομάδες αίματος. 

Χαμηλότερα ποσοστά θρομβώσεων.

Χαμηλότερο κίνδυνο για καρκίνο του στομάχου. 

Καλύτερη ποιότητα δοντιών. 

Ευαισθησία σε παθήσεις

Σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες η ομάδα 0 παρουσιάζει:

Αυξημένα ποσοστά πεπτικού έλκους (στομάχου ή δωδεκαδακτύλου): Όσοι έχουν ομάδα αίματος 0 είναι πιο ευάλωτοι στην ανάπτυξη πεπτικού έλκους. Σε αυτό κατέληξε και μελέτη του Πανεπιστήμιο Καρολίνσκα της Σουηδίας, όπου παρακολουθούνταν επί 35 χρόνια περισσότεροι από 1 εκατομμύριο εθελοντές. Αυτό υπάρχει πιθανότητα να οφείλεται στην αυξημένη έκκριση γαστρικών οξέων που παρουσιάζουν τα άτομα της ομάδας 0.

Αυξημένα ποσοστά παχυσαρκίας: Σύμφωνα με έρευνες κυρίως οι άνδρες της ομάδας 0 φαίνεται να είναι πιο επιρρεπείς στην αύξηση του σωματικού βάρους.

Αυξημένο ποσοστό αρθρίτιδας, ειδικά οστεοαρθρίτιδας, σε σχέση με άλλες ομάδες αίματος. 

Αυξημένα ποσοστά κατάθλιψης: Σύμφωνα με μελέτες παρουσιάζονται αυξημένα ποσοστά κατάθλιψης και αυτό πιθανολογείται ότι οφείλεται σε έκκριση χαμηλότερων επιπέδων σεροτονίνης που μπορεί να έχουν θετική επίδραση στη διάθεση, αλλά και σε διαταραχές των επιπέδων έκκρισης της κορτιζόλης.

Αυξημένα ποσοστά διαταραχών του θυρεοειδούς αδένα. 

Αυξημένα ποσοστά υπογονιμότητας: Σε πρόσφατη μελέτη σε περισσότερες από 560 γυναίκες οι οποίες υποβάλλονταν σε θεραπεία για υπογονιμότητα, διαπιστώθηκε πως όσες είχαν ομάδα αίματος 0 είχαν διπλάσιες πιθανότητες να παράγουν λιγότερα και χειρότερης ποιότητας ωάρια, με συνέπεια να δυσκολεύονται περισσότερο να συλλάβουν.

Αυξημένα ποσοστά μελανώματος και καρκίνου της ουροδόχου κύστης. 

Αυξημένα ποσοστά εκδήλωσης αλλεργιών και ειδικότερα ρινίτιδας και άσθματος. 

Διατροφή κατά ομάδα αίματος – Συμπεράσματα

Συνοψίζοντας τις έρευνες της διεθνούς βιβλιογραφίας γίνεται εμφανής η συσχέτιση που υπάρχει ανάμεσα στον τύπο του αίματος και στις παθήσεις που μπορεί να παρουσιάσουν τα άτομα διαφορετικής ομάδας. 

Αυτό συνηγορεί με τη θεωρεία ότι είναι καλό για την υγεία και δόκιμο επιστημονικά, να αποφεύγονται τροφές οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην εμφάνιση κάποιων από τις παθήσεις στις οποίες τα άτομα κάθε ομάδας αίματος παρουσιάζουν ευπάθεια.

 

Έτσι, καλό θα είναι τα άτομα π.χ. της ομάδας Α να αποφύγουν την υπερβολική κατανάλωση κόκκινου κρέατος και επεξεργασμένων προϊόντων του (αλλαντικά, λουκάνικα κτλ), που οδηγούν στην αύξηση της πιθανότητας του καρκίνου του παχέως εντέρου, στον οποίο αυτά τα άτομα έχουν αυξημένη προδιάθεση. 

Ο Π.Ο.Υ. ( Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) έχει εκδώσει ειδική οδηγία για τη συσχέτιση καρκίνου του παχέως εντέρου με την κατανάλωση επεξεργασμένων προϊόντων κόκκινου κρέατος, ήδη από το 2015. 

Για την ομάδα 0, ο καφές χρειάζεται να καταναλώνεται με μέτρο, καθώς αυξάνει την γαστρική οξύτητα, τη στιγμή που όπως αναφέρθηκε είναι ήδη αυξημένη στα άτομα αυτής της ομάδας με συνέπεια η υπερκατανάλωση να αυξάνει ακόμα περισσότερο τις πιθανότητες πεπτικού έλκους.

Το ίδιο ισχύει και για άτομα άλλων ομάδων για τις διάφορες τροφές που σχετίζονται με τις παθήσεις για τις οποίες έχουν ευπάθεια. 

Ολοκληρώνονταςχρειάζεται να αναφερθεί αυτό που τόνιζε ο Ιπποκράτης πριν 2500 χρόνια: 

«Η τροφή μπορεί να αποτελέσει φάρμακον άριστον, όμως η τροφή μπορεί να αποτελέσει και φάρμακο χείριστο, η τροφή είναι χείριστη ή άριστη ανάλογα με την περίσταση» («Περί Τροφής» § 19). 

Για περισσότερες πληροφορίες για τις ολιστικές μεθόδους που μπορούννα   συνδυαστούν με την θεραπευτική διατροφή, πατήστε ΕΔΩ!

Σημαντική δήλωση: 

Είναι απαραίτητο να τονίσουμε ότι αν κάποιο άτομο που θέλει να ακολουθήσει τη διατροφή κατά ομάδα αίματος, πάσχει από κάποια ασθένεια για την οποία λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, χρειάζεται να συμβουλευτεί το θεράποντα ιατρό του. 

Βιβλιογραφία

1.        Zhuo Chen, Sheng-Hua Yang, Hao Xu,a, and Jian-Jun Lib. ABO blood group system and the coronary artery disease: an updated systematic review and meta-analysis. Sci Rep. 2016; 6: 23250. Published online 2016 Mar 18. doi:  10.1038/srep23250

2.        Alexander K. S. et al. . ABO blood type, factor VIII, and incident cognitive impairment in the REGARDS cohort. Neurology 83, 1271–1276 (2014).

3.        Franchini M. & Bonfanti C. Evolutionary aspects of ABO blood group in humans. Clin Chim Acta 444, 66–71 (2015).

4.        Alpoim P. N. et al. . Preeclampsia and ABO blood groups: a systematic review and meta-analysis. Mol Biol Rep 40, 2253–2261 (2013).

5.        Liumbruno G. M. & Franchini M. Hemostasis, cancer, and ABO blood group: the most recent evidence of association. J Thromb Thrombolysis 38, 160–166 (2014).

6.        Bailing Zu, Guoling You, Qihua Fu, and Jing Wanga. Association between ABO Blood Group and Risk of Congenital Heart Disease: A 6-year large cohort studySci Rep. (2017)

7.        Dentali F., Sironi A. P., Ageno W., Crestani S. & Franchini M. ABO blood group and vascular disease: an update. Semin Thromb Hemost 40, 49–59 (2014).

8.        Wu O., Bayoumi N., Vickers M. A. & Clark P. ABO(H) blood groups and vascular disease: a systematic review and meta-analysis. J Thromb Haemost 6, 62–69 (2008).

9.        Dentali F. et al. . Non-O blood type is the commonest genetic risk factor for VTE: results from a meta-analysis of the literature. Semin Thromb Hemost 38, 535–548 (2012).

10.     Jenkins P. V. & O’Donnell J. S. ABO blood group determines plasma von Willebrand factor levels: a biologic function after all? Transfusion 46, 1836–1844 (2006).

11.     Takagi H. & Umemoto T. Meta-analysis of non-O blood group as an independent risk factor for coronary artery disease. Am J Cardiol 116, 699–704 (2015).

12.     Chen Y. et al. . Analysis of circulating cholesterol levels as a mediator of an association between ABO blood group and coronary heart disease. Circ Cardiovasc Genet 7, 43–48 (2014).

13.     Lee H. F. et al. . Association of blood group A with coronary artery disease in young adults in Taiwan. Intern Med 51, 1815–1820 (2012). [PubMed]

14.     He M. et al. . ABO blood group and risk of coronary heart disease in two prospective cohort studies. Arterioscler Thromb Vasc Biol 32, 2314–2320 (2012).

15.     Sode B. F., Allin K. H., Dahl M., Gyntelberg F. & Nordestgaard B. G. Risk of venous thromboembolism and myocardial infarction associated with factor V Leiden and prothrombin mutations and blood type. CMAJ 185, 229–237 (2013).

16.     Sari I. et al. . ABO blood group distribution and major cardiovascular risk factors in patients with acute myocardial infarction. Blood Coagul Fibrin 19, 231–234 (2008).

17.     Tanis B., Algra A., van der Graaf Y., Helmerhorst F. & Rosendaal F. Procoagulant factors and the risk of myocardial infarction in young women. Eur J Haematol 77, 67–73 (2006).

18.     D'Adamo, P. The Eat Right 4 Your Type Complete Blood Type Encyclopedia. Riverhead. www.dadamo.com

19.     Biswas S., Ghoshal P. K., Halder B. & Mandal N. Distribution of ABO blood group and major cardiovascular risk factors with coronary heart disease. Biomed Res Int 2013, 782941 (2013).

20.     Amirzadegan A. et al. . Correlation between ABO blood groups, major risk factors, and coronary artery disease. Int J Cardiol 110, 256–258 (2006).

21.     Mozaffarian D. et al. . Heart Disease and Stroke Statistics-2016 Update: A Report From the American Heart Association. Circulation 133, e38–360 (2016).

22.     Οι εικόνες προέρχονται από τα https://pixabay.com/, https://www.pexels.com/ με δωρεάν άδεια CC0 Public Domain και από την προσωπική συλλογή του Ιατρού Γκατζούνη Θεόδωρου.